Na płótnie widniał nieopisany, bluźnierczy kolos o gorejących czerwonych ślepiach. W kościstych szponach trzymał coś, co kiedyś było człowiekiem, i przeżuwał jego głowę, tak jak dziecko cmoka lizaka na patyku. Siedział jakby przyczajony, czuło...
Chcesz zagrać w grę?
Gracze rozpoczynają grę z 5 kartami i wybierają numer na każdej karcie, którego użyją do blefowania i wygrania rundy. Podczas rundy, każdy gracz musi albo złożyć ofertę określającą, ile określonej kości, jego zdaniem, jes...
Tylko od was zależy, jak będzie wyglądać ten rok!
Gracie kartami przedstawiającymi 4 pory roku: WIOSNĘ, LATO, JESIEŃ i ZIMĘ.
Staracie się zdobyć 12 kart tworzących rok. Wygra osoba, która stworzy rok z największą liczbą punktów.
jeden z parametrów charakteryzujących gry planszowe. Określa on wzajemne oddziaływanie na siebie graczy i ich posunięć, jest miarą "towarzyskości" rozgrywki. W przypadku gier o dużej interakcji każde posunięcie zmienia plany innych graczy. W przypadku gier o skrajnie małej interakcji każdy z graczy "układa swój pasjans". Pomimo subiektywnego charakteru, zależącego od indywidualnych odczuć istnieją sposoby na różnicowanie interakcji poprzez stosowanie różnych mechanik. Licytacja, gra o sumie zerowej, kooperacja - to najczęściej stosowane czynniki, mające na celu zwiększenie interakcji. W przypadku nadmiernej interakcji w grach o sumie zerowej, bądź też w przypadku niedojrzałych graczy mamy do czynienia z interakcją negatywną, powodującą frustrację i niszczącą przyjemność rozgrywki. Jest to jeden z zarzutów stawianych np. Cytadeli. Interakcja negatywna oznacza bezpośrednie niszczenie zasobów innych graczy. Dotyczy najczęściej gier wojennych. Przykłady gier o wysokiej interakcji:
Cytadela
Bang!
Bohnhanza
Przykłady gier o niskiej (subiektywnie) lub ukrytej interakcji:
Książęta Florencji
Puerto Rico
Caylus